සුළග මට ඉඩදෙන්න

මගේ හඩ රැගෙන ගොස් 

ඇගේ හද සනසන්න 

විරහ දුක අමුණන්න

සුළග මට ඉඩදෙන්න  

කදුළු පිරි දෙනෙතට

නුබේ දෙනෙතග රැදුණු

අහිංසක කදුළු බිදු

සිනිදු කම්මුල් දිගේ

ගලා යනවා දකින්න..

මන් හරි අකමැතියි,

ඒත් ඔය දිලිසෙන 

කදුළු පිරි දෙනෙතට

වෙනදා වගේ තවමත්

මං හරි ආදරෙයි..

නිමලරාජන්...!

එකම හදවතේ 

එකම රුධිරය

ගලා යවන්නට

රිද්මයන් දෙකකට ගැසුන

කර්ණිකවා හා කෝෂිකාව වූ

උඹ හා මම.

-බිඟුසර-

මම යනවා විදි කොනින් බුදුන් දකින්නට එලොවට...

නෝනා මහත්තයා එන්න 
ඇවිත් ඕලු මලක් ගන්න
කැළණි යන්න පිං ලබන්න
මගෙන් මලක් ගෙන පුදන්න..


නෝනා මහත්තයා වාගේ
දුලා එකයි පුතුන් දෙකයි
මාත් වදල රජුන් කරා
හරියට මේ මල් වාගේ..

උන්ගේ වැරැද්දෙන්ම නොවේ
මම මහ පාරට වැටුනේ
මගෙ කරුමෙම වෙන්නම ඇති
ඒකයි මම හිනැහෙන්නේ..

නෝනා මහත්තයට වගේ
ලොකු වාහනයක් තිබුනා
බාල එකා එකෙන් විත්
මාව මෙතන තියල ගියා..

උන්ගේ මාලිගා නැතිවට
මහ පාරත් සැපතකි මට
මගෙන් මලක් ගෙන පුදන්න
කාසි එපා පිං ඇති මට..

කැළණි විහාරෙන් ඇහෙනා
බණ පදයක් අහන් දිනක
මම යනවා විදි කොනින්
බුදුන් දකින්නට එලොවට...